ถ้าเอ่ยถึงหมากฝรั่งเราก้ต้องนึกถึงเด็กๆนะคะ เพราะหมากฝรั่งกับเด็กเป้นของคู่กันก็เหมือนคนแก่คู่กับหมากไทยนั่นแหละค่ะ
แล้วที่เหมือนหันอีกอย่างคือ คนแก่ที่กินหมากก็มักจะบ้วนน้ำหมากเลอะเทอะไม่เป็นที่ บางครั้งก็ติดเสื้อผ้าเครื่องใช้เหมือนกัน เล่นเอาซักไม่ออกก็มี เช่นเดียวกับเด็กที่ชอบเอาหมากฝรั่งที่หมดความหวานแล้วมาดึงเล่น แล้วยังชอบเอาป้ายเปอะเลอะเทอะไม่เป็นที่อีกเหมือนกัน
คนที่เดือดร้อนเพราะหมากฝรั่งก็คือคุณๆพ่อบ้านแม่บ้าน ที่ต้องคอยดูแลไม่ให้เกิดอาการเปื้อนเปรอะไปโดนสิ่งของให้มากกว่านี้ พูดถึงหมากฝรั่งถ้าเกิดการเปิ้อนขึ้นมาเราก็มีเทคนิคเคล็ดลับมาบอกกันนะคะ
ถ้าเสื้อผ้าของคุณเปิ้อนหมากฝรั่งให้เอา ยยาหม่องทา ไม่ว่าจะเป็นตราลิงถือลูกท้อและถ้วยทอง ถ้วยเงินได้ทั้งนั้นขอให้เป็นยาหม่อง ถูทาตรงยางเหนียวๆของฝรั่งไปมา ไม่นานก็จะหลุดออกหมด
หรือถ้าหากว่าคุณเป็นคนไม่แพ้กลิ่นให้ใช้เบนซินเช็ดก็ได้ เหมือนกันค่ะ ออกเกลี้ยงไม่มีเหลือ แต่จะกลิ่นรุนแรงหน่อยเท่านั้น และต้องนำไปซักอีกครั้งเพื่อให้กลิ่นและรอยคราบต่างๆหายไปให้หมด
อีกวิธีหนึ่ง เป็นวิธีที่ง่ายๆสะดวกสบายประหยัด นั่นก็คือ คุณใช้น้ำแข็งถูกับกากหมากฝรั่งที่แข็งตัวแล้วขูดออกให้หมด เช็ดด้วยน้ำมันก๊าดอีกที แล้วค่อยเอาไปซักธรรมดา แต่วิธีนี้ก็มีกลิ่นอยู่หน่อยนะคะ แต่พอซักแล้วก็ไม่มีกลิ่นแล้วค่ะเสื้อผ้าที่เปื้อนก็เป็นปกติเช่นเดิม
ที่มา : ฐาปวิส์ คงสุข. 2541. เคล็ดลับคู่บ้าน(คู่ครัว). สำนักพิมพ์สมิต. กรุงเทพฯ.